می‌کند: ابزار و دشمن. یعنی فقط یک طبقه را می‌شناسند و آن هم دشمن است. فردریش نیچه

بلند پروازی من آنست که در ده جمله چیزی را بگویم که کسی دیگر در یک کتاب می گوید . فردریش نیچه

با دیگران بودن آلودگی می آورد. فردریش نیچه

باید در تضادهای دوگانه شک کرد. از کجا معلوم که این تضادهای دوگانه اصلا وابسته به هم و یکی نباشند؟ در فلسفه معین ارزشی بیشتر از نامعین دارد همان طور که ارزش نمود کمتر از حقیقت است. فردریش نیچه

نادرستی یک حکم باعث نمی شود که آن حکم را رد کنیم ، احکام نادرست برای زندگی بشری ضروری است و رد کردن آنها را به معنای رد کردن زندگی است. فردریش نیچه

حرف کسانی که می گویند عشق بری از خودخواهی ست خنده دار است زیرا همه چیز طبق خواست قدرت ما است. فردریش نیچه

آنچه برای یک نفر سزاوار است نمی توان گفت برای فرد دیگر هم سزاوار است. به عنوان مثال انکار نفس و افتادگی سزاوار یک فرمانده نیست و برایش فضیلت محو می خواهند با دیگران هم دردی کنند.کسانی که با دیگران همدردی می کنند به دلیل دردمند بودن خودشان است. فردریش نیچه

از شما می پرسم عشق چیست ؟ در قسمت نظرات منتظر پاسخ های زیبای شما هستم

دلم گرفته از تکرار از روزهایی که بی هیچ شب شدند و شب هایی که در کوچه پس کوچه های صبح سر به خاک ساییدند دلم گرفته از ازدحام غریبه ها از او که نمی شنود از او که لحجه ی شیرین نگاه را هرگز نفهمید و دلم گرفته نه از نبودن او که از ماندن خود من از سایه ی بی قرار خود خسته ام

ساکنان دریا پس از مدتی صدای امواج را نمی شنوند عجب تلخ است قصه عادت...

کاش تنهایی را پشت دیوار جا می ذاشتم . کاش تنهایی ، شبها تنهایم می گذاشت ، صدای آمدنت سکوت را می شکست و مرا تازه می کرد . من باز متولد خواهم شد . لیلی ای بی مجنون کاش دستانت دستانم را می شناخت تا این چنین غریبانه پی مرهم نمی گشتم ، مرهمی برای زخمهای کهنه ی رازهای قلبم . راز هایی که با من در من متولد می شوند ، عشقی که پیدا در نهان است در من . راز هایی که با کسی نمی گویم جز مجنونی که برای لیلی بیابم . تنهایی مرا در چشمانم می شکند . کاش تنها نبودم

خیلی خوش و راحت و خاطر جمع اند و با یک انگشتر عقیق و یک جو ارتفاع محاسن و یک زیارت شاه عبدالعظیم و یک اطعام و چهار پول صدقه و چند صفحه قرائت مفاتیح خود را در اقیانوس علم الیقین احساس میکنند و در آغوش حورالعین !

و چنان خیالشان از عالم و آدم و دنیا و ‌آخرت و حساب و کتاب جمع است که گویی متولی پل صراطند و ملایک  بهشت از اطرافیان آقا به شمار می روند .

با مطالعه کتاب السماوالعالم تمام طبیعت و جهان مادی را از اولین لحظه خلقت تا قیامت مثل جیب لباسشان می شناسند .با مطالعه ناسخ التواریخ که همه تواریخ دیگر را نسخ کرده تاریخ بشریت را از آدم تا خاتم مثل آب خوردن می دانند و مجهولی ندارند. با مطالعه منازل الاخره از اولین قدم مرگ تا قیامت تمام آخرت را دقیق تر از یک جغرافیدان دنیا می شناسند و نقشه اش را وجب به وجب دارند و بالاخره با داشتن کتاب مفاتیح الجنان تمام کلیدهای درهای بهشت را به دست می اورند ویک آدم مگر دیگر چه می خواهد ؟

می بینید که احساس کوچکترین نیازی احتمال کمترین مجهولی تصور لحظه شکی در خود و فکر و عمل خود و سرنوشت خود ندارد .

خود ندانم چه خطایی کردم
که ز من رشته الفت بگسست
در دلش جایی اگر بود مرا
پس چرا دیده ز دیدارم بست

هر کجا می نگرم باز هم اوست
که به چشمان ترم خیردرد عشقست که با حسرت و سوز
بر دل پر شررم چیره شده

گفتم از دیده چو دورش سازم
بی گمان زودتر از دل برود
مرگ باید که مرا دریابد
ورنه دردیست که مشکل برود

تا لبی بر لب من می لغزد
می کشم آه که کاش این او بود
کاش این لب که مرا می بوسده شدهلب سوزنده آن بدخو بود

می کشندم چو در آغوش به مهر
پرسم از خود که چه شد آغوشش
چه شد آن آتش سوزنده که بود
شعله ور در نفس خاموشش

شعر گفتم که ز دل بر دارم
بار سنگین غم عشقش را
شعر خود جلوه ای از رویش شد
با که گویم ستم عشقش را

مادر این شانه ز مویم بردار
سرمه را پاک کن از چشمانم
بکن این پیرهنم را از تن
زندگی نیست بجز زندانم

تا دو چشمش به رخم حیران نیست
به چکار آیدم این زیبایی
بشکن این آینه را ای مادر
حاصلم چیست ز خودآرایی

در ببندید و بگویید که من
جز از او همه کس بگسستم
کس اگر گفت چرا ؟ باکم نیست
فاش گویید که عاشق هستم

قاصدی آمد اگر از ره دور
زود پرسید که پیغام از کیست
گر از او نیست بگویید آن زن
دیر گاهیست در این منزل نیست

اُرد بزرگ : ترس از جدایی ، جدایی ببار می آورد .

فردریش  نیچه :حتی از میان پر دلترین کسانمان چه اندک اند آنان که دانایی خویش را تاب توانند آورد.

کمار : تمرکز در معنای اصلی و درست کلمه توانایی دقت و توجه ذهن روی یک موضوع واحد است.

بودلر : شعر راستین ، انکار بی داد است.

جبران خلیل جبران : کسی که بخشش می کند زمانی به نشاط واقعی دست می یابد که پس از جستجوی فراوان نیازمندی را پیدا کند که عطای وی را بپذیرد .تلاش برای یافتن چنین شخصی ، از ایپار لذت بخش تر است .

بولور : افکار ما بسان درختان نارنج در گلدان نگهداری می شوند . به نسبت بزرگی گلدانی که ریشه های آنها را در خود زندانی دارد رشد می کند .

اُرد بزرگ : تن پوشی زیباتر از خوی نیکو نمی شناسم .

آلجر : مردمان غالباً نقص دلیل خویش را با خشم می پوشانند .